هر روز بمیر و هر روز به دنیا بیا ، هر روز هر آنچه که داری نفی کن ، زیرا که فضیلت برین آزاد بودن نیست ، بلکه برای آزادی جنگیدن است  و بدان که اصل اساسی اخلاق ، نجات انسان نیست که در چارچوب زمان و مکان  تغییر کند ، بلکه آزادی خداست که در گستره وسیع سرشت و سرنوشت انسانی همواره ثابت است  .

 

زیرا که خداوند ، آهنگی فنا ناپذیر است که برای آزادی خویش مبارزه می کند .

و هرگز آرام نشو ، هرگز قانع نباش ! زیرا که رضایت خاطر ، بزرگترین گناهان است .

 

 ما همه یگانه ایم ، ما همه حقیقتی هستیم که به خطر افتاده  و زندگی نیز وسیله است ، همچون مرگ ، همچون زیبائی ، همچون پاکی ، وسیله ای برای نجات خداوند

اگر در منتهی الیه دنیا ، روحی سقوط کند یا ذهنی به بلاهت دچار گردد. خداوند به زندان اندیشه خواهد افتاد !!