صراحی

دولت آن است که بی خون دل آید به کنار

حاصل کارگه کو.ن و مکان این همه نیست

کاین طایفه از کشته ستانند خسارت

هیچش هنر نبود و خبر نیز هم نداشت

من که سر در نیاورم به دو کو.ن

گردنم زیر بار منت اوست

دلی که غیب نمای است و جام‌جم دارد

اتحادیست که در عهد قدیم افتادست

کیمیائی‌ست که در صحبت درویشان است

ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

گشاد کار من اندر کرشمه‌های توست